Wiener Konditorei

Na bij de Hema nieuwe pyjamabroek en ondergoed te hebben gekocht, in de Wiener weer eens een Sacher Slag (met koffie) genoten.

In de late jaren zestig was de Wiener een ontmoetingsplaats voor alternatieve middelbare scholieren, kunstenaars (in opleiding) en anderen die wat buiten de begaande paden liepen.

Niet altijd tot plezier van de eigenaar, Opa Prager, konden we daar soms uren zitten op een kopje koffie. En ondertussen bespraken we de wereld en hadden we ‘intellectuele’ discussies over de vraag wie nu echt de beste was en de grote drie (Mulisch, Reve of Hermans) of (Bach, Mozart, Beethoven). En bespraken we dus de wereldproblemen. En andere dingen die ons bezig hielden. Alleen niet over sport, wat dat was voor het ‘gewone’ volk.

De Wiener bestond uit twee delen. Wij mochten wel in het achterste deel komen, maar het deel achter de kassa aan de straatkant was ‘verboden’ gebied.

Op een gegeven moment werden wij verbannen omdat er verbouwd moest worden. Tot onze schrik bleek, toen we weer binnen mochten, dat de banken en losse stoelen waren vervangen door in de grond vastgezette krukjes en tafeltjes. Zat minder geriefelijk en was dus minder een uitnodiging lang te blijven zitten.

In die tijd dacht ik nog dichter te kunnen worden en schreef ik er een aantal korte poëtische pogingen over. In het kader van het dichterskollektief ‘Ter Navolging’ ook nog wel eens voorgelezen op schoolavonden van scholen en voor de jongerensoos in kerkkelders.

Vanaf 1970 daalde de frequentie van mijn bezoeken aan Wiener steeds verder. Maar als een soort bedevaart naar oude herinneringen bleef ik er komen. Dit was de eerste keer weer na Corona. De Sacher smaakt nog steeds hetzelfde. En, tot mijn verbazing, de muurbankjes waren weer in ere hersteld.

De huidige eigenaar vond in de bedrijfsarchieven twee advertenties van 29 juni en 26 september 1934 in de Haagsche Courant. De Wiener werd in april 1934 opgericht door de Oostenrijker Willy Prager, gevlucht voor de opkomst van het Nationaal Socialisme. In ‘onze’ tijd stond hij nog achter de koffiemachine.

Andere artikelen

Piers Hiem

En plotseling (eind februari 2023) – op weg naar Nij Beets – fietsten wij langs

Houtrust

Volgens Google Map bezocht ik vandaag voor de 500ste keer mijn sportschool. Maandag 23 oktober