Volgens Google Map bezocht ik vandaag voor de 500ste keer mijn sportschool. Maandag 23 oktober 2017 was de eerste keer. Sinds die tijd probeer ik elke week me twee tot drie keer uit te sloven op de apparaten. Onderbroken door corona-sluitingen. Vorige week nog in de Volkskrant gelezen dat sporten heel goed is op mijn leeftijd.
De sportschool ligt aan het Tjalie Robinsonduin, vernoemd naar de journalist en schrijver die de cultuur van de Indische Nederlanders levend wilde houden. En initiatiefnemer van de Pasar Malam, welke oorspronkelijk plaats vond in de Houtrusthallen. Die stonden tot de sloop, gestart in 2000, op deze plek.
Weinig Hagenaars uit die periode van 1937 tot 2000 zullen geen herinneringen hebben aan Houtrust.
Ik in ieder geval wel. Minstens een keer zag ik er op 14 oktober 1965 het American Folk Blues Festival. Dat zag ik vaker, was een aantal jaren een jaarlijkse bedevaart naar de levende blues. Kan me heel wat legendarische bluesmusici (Muddy Waters, Howlin Wolf, Otis Span, John Lee Hooker, Buddy Guy,…) herinneren. De meeste indruk maakten Big Joe Williams en Fred McDowell. Mannen die alleen met hun gitaar op een groot podium zaten, verwonderd om zich heen keken en hun muziek maakten. Bij McDowell, die net voor de toer, teruggevonden was, fantaseerde ik dat hij zo van de tractor geplukt was en nog steeds dezelfde spijkerbroek aan had.
Ook voor Het Vrije Volk maakte Mississippi Fred McDowell, die na een leven lang hard werken op de katoenvelden op – bijna zestigjarige leeftijd – ontdekt gaat worden als een van de meest authentieke nog levende blueszangers de meeste indruk
En op 14 en 15 juni 1968 vond er, georganiseerd door de Haagse anarchistische feestorganisatie Laat Honderd Bloemen Bloeien (LaHoBloBloe) een megafestatie (hippiefestival) plaats onder de titel ‘The first holiness Kitschgarden for the liberation of love and peace in colours’. De posters in de kenmerkende ‘slaolie’-stijl zijn van Armand Perrenet, een van de mannen waar zoon Daan naar vernoemd is.
Ook Alan Price, de toetsenbordspeler van de Animals (een van mijn favoriete bands) zag ik daar met zijn Set optreden.
Later werd er in 1989 een indooratletiekbaan ingericht, waarbij de banen hele ongebruikelijke kleuren hadden, persoonlijk gekozen door mijn toenmalige strijdmakker Jack Verduyn Lunel, niet alleen wethouder sport, ook voor cultuur.
