Zelfstandig 1999 – 2018
De energie voor een nieuwe periode ontbrak. Bovendien werd het ook moeilijk te combineren met al die andere activiteiten. En miste ik heel erg de mogelijkheid om te onderzoeken en te schrijven. Dus kwamen we tot afspraken over een vertrek en begon ik, op 1 maart 1998, mijn eigen Adviespraktijk Achter de duinen.
Dat gaf weer meer vrijheid om nieuwe functies te accepteren die via allerlei netwerken op mijn pad kwamen. Zo werd ik intern toezichthouder bij Hivos, de Humanistische Organisatie voor Ontwikkelingssamenwerking; Mitros, een grote woningcorporatie in Utrecht; het Nederlands Openluchtmuseum; de provinciale stichting voor kunsteducatie in Zuid-Holland Kunstgebouw; Diergaarde Blijdorp en Twente Milieu, de afvalinzamelaar van zes Twentse gemeenten.
Het eerste decennium van deze eeuw was een vruchtbare ‘schrijf’-periode, vaak samen met andere auteurs. Een goede, misschien wel de beste, manier om me in mijn eigen vak te blijven verdiepen.
Binnen de overheid werd op grote schaal geprivatiseerd. Dat leverde veel opdrachten op om de medezeggenschap daarbij te ondersteunen. Vast aandachtspunt in de advisering de eis te stellen dat de ondernemingsraad het recht kreeg een voordracht te doen voor een zogenaamd ‘vertrouwens’-lid in de Raad van Commissarissen of Raad van Toezicht. Onverwacht vroeg zo een ondernemingsraad mij in 1993 op hun voordracht lid te worden van de Raad van Commissarissen van de NV Afvalzorg, vanuit de Provincie Noord-Holland geprivatiseerd. Dat herhaalde zich, maar nu minder verrassend, twee maal; bij de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak en bij Circulus BV, Stadsreiniging en afvalstromenbeheer voor de gemeenten Apeldoorn en Deventer. Genoeg redenen om een opleiding voor commissarissen aan Neyenrode te volgen.
In mijn zakelijke activiteiten verschoven mijn opdrachten steeds meer van cursussen en kortere adviestrajecten, in verschillende rollen, naar het begeleiden van langdurige fusie- en andere veranderingsprocessen in de overheids- en non-profitsector.
In een natuurlijk proces ging ik in de richting van het – voor kortere periodes – vervullen van de functie van directeur-bestuurder. Drie maal in organisaties waar ik al lid was van de Raad van Commissarissen of van Toezicht. In 2008 trad ik, in een acute noodsituatie, toe tot de directie van Twente Milieu.
Nederlands Openluchtmuseum
Binnen het Openluchtmuseum werd ik in oktober 2011, op verzoek van de directie, door de Raad van Toezicht benoemd als procesbegeleider ter ondersteuning van de directie om tijdig een goede subsidieaanvraag voor de komende periode af te ronden. Per 1 juni 2012 werd ik benoemd tot voorzitter van de directie met als opdracht het Openluchtmuseum toekomstbestendig en geschikt voor een eenhoofdig bestuur te maken. Vanaf 1 januari 2014 tot 1 juni 2014 vormde ik dat eenhoofdige bestuur. Daardoor kon de organisatie al wennen aan die nieuwe structuur.
Een van mijn mooiste projecten was de interactieve presentatie ‘Kinderarbeid, niet in mijn tijd!’ op de zolder van de Stoomzuivelfabriek Freia. Resultaat van een bijzondere samenwerking tussen het museum, de ontwikkelingshulporganisate Hivos en de familie van de laatste eigenaar.
