Studie en PPR 1973 – 1984
In datzelfde jaar (1974) strandde mijn huwelijk en nam ik de verzorging van zoon Daatje op mij.
Eind van dat jaar ging ik gemeenschappelijk wonen met drie andere volwassenen in een soort ‘commune’, waarin we veel samen deden maar niet alles deelden. Doordat één van de huisgenoten een relatie kreeg met een moeder met twee kinderen, verhuisden we in 1975 naar een grotere woning. En kreeg ik vanaf 1976 een nieuwe relatie met Sophie.
In 1986 zat er zoveel sleet op onderlinge relaties dat de groep zich opsplitste en wij, voor ons zelf, ons huidige huis kochten.
In 1974 was ik gekozen als lid van het landelijke partijbestuur van de PPR, een jaar later werd ik ook secretaris organisatie en vicevoorzitter.
En in 1975 startte ik mijn opleiding tot politicoloog aan de Amsterdamse Universiteit op basis van een toegekend Colloquium Doctum.
Na de voor de PRR teleurstellende uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen brak het Partijbestuur in twee delen en kwam er een einde aan mijn bestuursperiode.
De jaren daarna bleef ik wel actief in allerlei functies binnen de PPR.
Omdat een studiebeurs onvoldoende was, moest ik er wel bijverdienen. Dat deed ik onder andere als stafmedewerker op een Technisch Adviesbureau en als freelance journalist voor een blad in de Welzijnssector.
In mijn studie kwam het accent steeds meer te liggen op de ontwikkeling van medezeggenschap en andere vormen van participatie door werknemers. Zo werkte ik mee aan een boek over de geschiedenis van de ABVA, waarvoor ik onderzoek deed naar de ontwikkeling van de medezeggenschap in de overheids- en not-for-profit-sector. Dat leidde tot de uitnodiging een artikel te schijven over de ambtelijke medezeggenschap voor een themanummer van een gerenommeerd tijdschrift voor organisatiekunde en personeelsbeleid.
Binnen de PPR bleef ik een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de stroming die de samenwerking met PSP en CPN bepleitte. Ondanks dat werd ik in 1982 (met de kleinst mogelijke meerderheid) voor een tweede maal gekozen als vicevoorzitter. Dat was een mooie periode waaraan ik ook echte vrienden heb overgehouden. Maar vanwege de beroepsmatige activiteiten zag ik af van een volgende bestuursperiode.
