We hebben voor deze zomer drie periodes, tussen alle andere bezigheden, drie dikke weken gereserveerd voor meerdaagse fietstochten. De eerste verdween in de regen. Wel maakten we een start in drie losse dagen met de Limesroute in Nederland. Met wat geschuif konden we ruimte maken voor vijf vervolgdagen. Met de trein naar Nijmegen, was het plan, en dan naar Xanten om daar de Römer-Lippe-route op te pikken.
Maar de overstap in Arnhem mocht niet van de conducteur, want de trein zat al vol met fietsers. Gezagsgetrouw wachtten we op de stopper naar Zevenaar, en zagen ondertussen vier anders fietsers wel in de intercity stappen. Maar een Arriva-stoptrein met veel fietsruimte heeft ook voordelen.
Dus in Zevenaar begonnen en geëindigd in een mooi hotel met een hele verantwoorde menukaart. Op de vrijdag de eerste etappe. De tweede etappe viel in het water en bovendien was de route op meer plaatsen door werkzaamheden onderbroken. Wel weer eens heerlijk Italiaans gegeten in Lünen.
Het was duidelijk dat het niet zou lukken de hele route af te maken. Bovendien herkenden we de omgeving van een eerdere tocht naar Praag. En om de terugreis gemakkelijker te maken, besloten we de weg naar Nederland terug in te slaan. Dat bracht ons door een mooi, groen, stil ‘Twents’ landschap in twee dagen naar Enschede.
Het was weer leuk om voor de eerste keer sinds Corona weer ongepland met bagage rond te fietsen en ’s avonds toch weer een leuk hotel te vinden.
Het is het seizoen voor Pflaumenkuchen. Iedere bakker heeft zijn eigen recept.
En nog eens terugkijkend zijn er toch opvallende verschillen, naast alle overeenkomsten.
Ook in kleinere Duitse steden word je geconfronteerd met moderne verdorvenheden als elektrische stepjes en fat bikes. Maar flitsbezorgers heb ik niet gezien.
Digitaal betalen met je bankpasje is allesbehalve vanzelfsprekend. Zeker voor kleinere bedragen. Dus, wel contant geld bij je hebben.
Op heel veel plekken, ook in woonwijken, staan sigarettenautomaten in het plantsoen. En op terrassen wordt, zonder even rond te kijken, lustig rookwaar aangestoken.
Duitse automobilisten zijn zo voorkomend in het voorrang geven aan fietsers, dat je er soms van schrikt. Dat blijven ze ook op bezoek in Nederland doen en dan schrikken de bestuurders van de volgende Nederlandse auto’s daar weer van.
