De weersvoorspellingen waren goed genoeg om een vroege trein naar Lelystad te nemen. Op naar Urk om een foto te maken voor de verzameling vuurtorens. Staat die in de steigers.
Wind woei uit het zuiden en het oorspronkelijke plan (ommetje naar Zwolle) was niet aantrekkelijk.
Om half een – beetje voor de grap – gekeken hoe ver Leeuwarden dan zou zijn. Dikke zeventig kilometer. Dat zou met de hulp van meewind voor het donker moeten kunnen lukken.
Met behoorlijke snelheid de IJsselmeerdijk gevolgd.
Op naar Friesland. En dan moet ik naar bakker Breimer in Lemmer. Met Dúmkes, Keallepoaten en Sûkerbôle in de tas verder.
Had geen fietskaarten van Friesland mee, want was het niet van plan. Op de mobiel voldoende route-apps, maar die vraten veel meer energie dan verwacht. Op het laatste moment zoveel mogelijk knooppunten opgeschreven. Maar weinig oriëntatie en de mensen die ik aansprak waren geen fietsers, dus dat hielp niet echt. Toen ik dacht een weg in te slaan die me naar een pontje bracht en niemand me kon vertellen of die voer, de route maar veranderd.
Op het gevoel naar het Noorden gaan fietsen. Op een gegeven moment kreeg ik weer knooppunten, maar geen knooppunten kaarten langs de weg. Tot de verlossing kwam van zo’n oude ANWB-fietsenwijzer: nog 17 kilometer.
En na vijven op Station Leeuwarden. Nog anderhalf uur moeten kleumen voordat ik de trein in mocht. Want met fiets mag je niet voor half zeven op de trein en dan pas was reizen ook weer gratis.
Was genieten en de Dúmkes zijn buitengewoon goed.
