We hadden al een tijdje behoefte aan een stop en trek in een kop warme koffie. Dichtstbijzijnde dorp was nog wel even fietsen. Stonden we ineens, aan het eind van een bospad, voor een eeuwenoude herberg. Nog behoorlijk in stijl. Koffie was lekker, dus een tweede kop en die kon niet meer zonder begeleiding. Zaten in de originele gelagkamer, waar ons het oude vaste plekje aan de stamtafel van Bennie Jolink werd gewezen. Voor zijn vijftigste verjaardag had de lokale bakker een bijzonder kersentaartje ontworpen, luisterend naar de naam ‘Boerentroef’. Sophie genoot er van. Ik had het ambachtelijke appelgebak van diezelfde bakker. Sfeervolle plek.