Een serie van drie artikelen waarin ik mijn strategische adviesmethode presenteer. Een methode die zich al werkend steeds verder ontwikkelde. Deze serie dwong mij om die methode nu ook goed te beschrijven.
Ik markeer daarbij ook mijn eigen positie binnen de discussies van medezeggenschapsprofessionals. Zet me daarbij af tegen de dominante benadering die uitgaat van strijdige belangen en ongelijke verhoudingen, waarin de ondernemingsraad de zwakkere is.
Ik citeer de leads bij de artikelen waarin ik stelling neem.
Ondernemingsraden kunnen worstelen met de vraag hoe te adviseren. Die worsteling wordt voor een deel veroorzaakt door een verkeerde beeldvorming over het advies-proces. De OR-trainer die ooit bedacht heeft dat een ondernemingsraad moet kiezen tussen een negatief of een positief advies moet worden opgespoord en alsnog bestraft. Samen met de genuanceerde strateeg die later de discussie is begonnen over de ‘ja, mits’-, of de ‘nee, tenzij’-adviezen. Door die keuzes zo te stellen zijn ondernemingsraden belast met onnodige vragen.
