Het was in 1980, de tijd van de Tegenpartij. Vanuit het Haagse aktiecentrum van de PPR (voor de jongeren: een van de voorgangers van GroenLinks) probeerden wij Jack Verduyn Lunel, de toenmalige fractievoorzitter in de Haagse Gemeenteraad, hoog op de Tweede-Kamer-Lijst te krijgen. Dat probeerden wij ook met humor. Dus sprak Alfred, in bontjas gehuld en met vetkuif, vermomd als vrije jongen het congres ‘Haags’ toe om vooral die Verduyn niet op de lijst te zetten. Want de vrije jongens hadden in Den Haag al genoeg last van hem. De humor ervan werd niet door iedere congresganger helemaal begrepen, maar Jack eindigde wel op een onverkiesbare plaats. Ik kwam het vandaag weer tegen bij het snuffelen in mijn archieven. Een klein eerbetoon aan de op 23 maart 2023 overleden Wim de Bie.
