Nadat de Provincie Zuid-Holland in 1997 voorstellen deed om het gebied van de Den Haag door grenscorrecties met buurgemeenten te vergroten, liepen de emoties hoog op. Ook GroenLinks raakte verdeeld. Tegenover de Haagse gemeenteraadsfractie, die de plannen ondersteunde, verklaarden veel andere afdelingen en raadsleden zich solidair met de eigen gemeentebelangen en tegen ‘annexatie’.
Om te proberen te komen tot meer gemeenschappelijkheid werd in maart 1996 het GroenLinks-platform Haaglanden opgericht, dat tot opdracht had om een ‘bestuurlijke oplossing voor de sociaaleconomische problematiek van Haaglanden te bedenken. Ik mocht voorzitter van dat platform zijn.
Een kerngroep van vier leden bracht uiteindelijk, na een lang en zorgvuldig inspraakproces (onder mijn eindredactie) ons eindrapport uit. Dat, eerlijkheid gebiedt dat te zeggen, niet door alle GroenLinksers ondersteund werd. En het is ook eerlijk om te vertellen dat Freerk Kiesow het leeuwendeel van de inhoudelijke stukken voor zijn rekening nam.
Een Groenlinkse visie op de toekomst van Haaglanden. (Met Will Kranenburg, Eddy Dijt en Freerk Kiesow)
