Tante Anna du Chatenier woonde in de Chasséstraat 50. Zij werkte als kleermaakster – heette toen waarschijnlijk naaister. Zij was een tante van mijn vader. In dat kleine huis woonde zij samen met Tante Sib Piena – waarschijnlijk weer haar ook vrijgezel gebleven tante op de begane grond en in de uitbouw. Op de eerste etage woonden Ome Jan en Tante Piet Piena. Was ik een beetje bang voor.
Ik heb regelmatig bij Tante Anna gelogeerd. In ieder geval de keren dat mijn moeder in het ziekenhuis was opgenomen. Zij was altijd blij als ik weer een werkstukje van de figuurzaagclub voor haar mee nam. Jaren later stonden die nog op de schoorsteen in haar slaapkamer.
Herinneringen zijn de geur van de proviandkelder onder de trap en dat koperen bad met al die buizen en leidingen op zolder. Zo’n bad heeft waarschijnlijk in het begin van de vorige eeuw ook in ons huidig huis op zolder gestaan. Denk ik vanwege de schroefgaten in de vloer.
Ik mocht dan van tante een boodschap doen bij de kruidenier aan de overkant op de hoek – weet niet meer of dat de hoek van De Perponcherstraat was of van de Van Swietenstaat (waar Toko Bogor al tientallen jaren huist). Dolgelukkig kwam ik dan thuis met een puntzak van dik bruin papier waarin chocoladevlokken waren geschept. Alles werd toen nog geschept, gewogen en in zakken verpakt.
Tante Sib – en in haar voetspoor Tante Anna – waren actief in de Christian Science, de kerk aan de Andries Bickerweg. In de jaren vijftig ontvingen zij regelmatig een voedselpakket uit de USA. De grote doos midden op tafel zie ik nog staan. Met al die onbekende dingen om te eten en te drinken. Vooral de grote driekantige blikken Corned Beef maakten diepe indruk.
Doordat ik in de jaren zestig op drift raakte, vielen de familierelaties weg en verloor ik haar uit het oog. Van mijn moeder hoorde ik wel regelmatig over haar.
Tante Anna heeft nog lang geleefd. In 1993 overleed zij 91 jaar oud. Het zoeken van alle erfgenamen is nog ruim een jaar een belangeloze klus geweest voor een neef, die het contact wel had onderhouden. Net zoals mijn broers had ik recht op een derde van een vijfde van een derde.
Dat komt naar boven omdat ik een doos ‘oude spullen’ dit kaartje tegen kwam.
