Eind oktober en negen dagen gefietst, met prachtig weer – maar een keer moeten schuilen bij een benzinepomp voor een regelbui – lekkere temperaturen, vaak zonnig. En niet onbelangrijk als je naar het noorden rijdt: steeds zuidenwind.
De bedoeling was om te starten met een geheel eigen interpretatie van het beroemde Pieterpad voor fietsers, van Pieterburen naar de Pietersberg of, in ons geval, andersom.
En dan afhankelijk van het weer te besluiten wanneer we weer naar huis zouden gaan.
Drie nachten geregeld, en daarna zouden we nog zien.
Met de trein naar Roermond. Vandaar op de fiets naar Maastricht. De Valkjes aldaar verrasten ons met een gratis upgrade naar een heuse suite. Zit je ineens aan te kijken tegen een reuzenbad met bubbelvoorziening naast je bed. En een apart zitgedeelte, met een tv en in het slaapgedeelte een tweede tv. Lief en goed bedoeld, maar aan ons niet besteed.
Dan naar Eijsden en weer terug. Sophie fietste rustig langs de Maas door naar het Centrum. Ik moest natuurlijk de Pieterberg op. Dat heb ik geweten, want dat is heel steil. Geslapen in Urmond, ja bij de Valkjes weer en de daarna ook weer een rustige afstand naar Roermond, om te slapen bij…..
En van daaruit de dagen daarna gepland en kamers besproken. En de route nog verder aangepast aan de slaapplaatsen en, natuurlijk, aan nog ontbrekende knooppunten. Een lange tocht naar Molenhoek onder Nijmegen, een nacht in een stadshotel in Doetinchem, vervolgens naar Almelo – waar die avond heel veel gebeurde want Halloween werd gevierd – Emmen, Groningen–Westerbroek. En de slotetappe naar Pieterburen en terug naar Groningen. Trein naar huis (Over dat avontuur schrijf ik maar niet). Missie geheel geslaagd dus.
Genoten van de opeenvolging van verschillende landschappen – allemaal bekend maar in de caleidoscoop nog mooier. Het Limburgse Heuvelland, de Maasduinen, de heuvels bij Nijmegen, polders langs de Rijn, Montferland, de Liemers en de Achterhoek, het heidegebied bij Haaksbergen, het dal van de Vecht, de Hondsrug en de Ommelanden.
Mijn camera had kuren, dus weinig foto’s gemaakt. Wel wat toevoegingen aan mijn verschillende verzamelingen.
De route begon met een boek over het pad. Nog eigenwijzer dan de schrijver daarvan heb ik een geheel eigen route ontwikkeld.
